കഴിഞ്ഞ ജന്മത്തിലൊരു
പെണ്ണായിരുന്നെന്ന്
തിരിയുന്ന ഗോളം
കാതില് മൊഴിഞ്ഞു
പെറ്റതില് എട്ടിനെം
മുലയൂട്ടി വലുതാക്കി
വലിയൊരു നാടിന്റെ
നട്ടെല്ലാക്കി
മാന്ത്രിക ഗോളത്തിന്
കുടുക്കഴിച്ചാ ഭൂതകാലത്തിന്
കാണാക്കയത്തിലേയ്ക്ക്
ഒലിച്ചിറഞ്ഞി
ഇവിടെയിനി ശേഷിപ്പതവരുടെ
കല്പ്രതിമകള് മാത്രം
ശേഷിപ്പിലവശേഷിക്കുമോ
കാലത്തിന് തുടുപ്പുകള്
നെഞ്ചകം ചേര്ത്തെന്റെ
മക്കളെ പുല്കുമ്പോള്
നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയെന്
മാറത്തെ വാത്സ്യല്യം
ഒടുവിലൊരു
കുന്നിന്റെ ചെരുവിലായ്
കാറ്റിന്റെ മറവിലായ്
ഞാനെന്നെയും കണ്ടെടുത്തു
പ്രേത ഭൂമിയ്ക്കരുകിലൊരു
മാളത്തിലന്യമാം രൂപത്തി-
ലമ്മയെ വാര്ത്തുയര്ത്തി
അവരെന്റെ ജന്മം മോക്ഷമാക്കി
Sunday, August 16, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)